Nasilništvo i samopoimanje djece u osnovnoškolskoj dobi
Vrsta: Diplomski | Broj strana: 56 | Nivo: Filozofski fakultet

SADRŽAJ 1. UVOD.....................................................................................................................3 1.1. NASILNO PONAŠANJE ME U ŠKOLSKOM DJECOM ............................…3
1.1.1. Definiranje nasilnog ponašanja...................................................................4 1.1.2. Podaci o istraživanjima nasilnog ponašanja............................................…6 1.1.3. Obilježja tipične žrtve................................................................................ .9 1.1.4. Obilježja tipičnog nasilnika........................................................................10 1.2. SAMOPOIMANJE.........................................................................................13
1. UVOD
1.1. NASILNO PONAŠANJE ME U DJECOM U ŠKOLI
3
Prisustvujući
seminaru
pod
nazivom:
“Zlostavljanje
djece-šutnja
je
sudioništvo” koji je 2001. godine bio organiziran u Zagrebu pod pokroviteljstvom Ministarstva rada i socijalne skrbi Republike Hrvatske, u kojemu su me u ostalim prezentirani podaci o me usobnom zlostavljanju djece u školi u nekima od navedenih zemalja, a u nedostatku podataka za Hrvatsku, potaknuta sam da o tome nešto više doznam, te me je to motiviralo u provo enju ovog istraživanja.
1.1.1. Definiranje nasilnog ponašanja
Nasilništvo se može odrediti na slijedeći način: učenik je zlostavljan ili viktimiziran kada je opetovano i trajno izložen negativnim postupcima od strane jednoga ili više učenika (Olweus, 1998). Ova definicija naglašava negativno (agresivno) djelovanje koje se ponavlja kroz duži vremenski period. Carins i sur. (1989) i Cummings i sur. (1989) navode da je dokazano da se osobna razina agresije tijekom godina gotovo ne mijenja (prema Vasta, Haith i Miller,1997). Iz pregleda 16 najpoznatijih longitudinalnih istraživanja kojie iznosi Olweus (1979) vidljivo je da se koeficijenti korelacije koji ukazuju na stabilnost agresivnog ponašanja kreću od 0.36 do 0.95. Na temelju toga Olweus zaključuje da je agresivnost najstabilnija od svih konativnih osobina (prema Žužul,1989). Potrebno je pobliže odrediti značenje izraza “negativni postupci”. Prema definiciji koju je dao Olweus (1988) negativan postupak je kada netko hotimično zadaje ili nastoji zadati ozljedu ili neugodnost drugome – u osnovi ono što je uključeno u odredbu napadačkog ponašanja. Različiti oblici zlostavljanja uključuju fizičko i verbalno nasilničko ponašanje. Ovo potonje uključuje izrugivanje, zadirkivanje ali i prijetnju. Fizičko zlostavljanje je kada netko udara, gura ili sputava drugoga tjelesnim dodirom. Osim toga negativni postupci se pojavljuju i bez uporabe riječi ili tjelesnog dodira primjerice u obliku društvene izolacije, kreveljenjem, nepristojnim kretnjama ili odbijanjem da se udovolji željama druge osobe. Agresivan postupak radi pribavljanja nečega naziva se instrumentalna agresija, dok se agresija namijenjena nanošenju boli ili štete naziva neprijateljska agresija (odnosno osvetnička agresija, ako se javlja kao odgovor na tu u agresiju).
4
Hartup (1974), zatim Macabe i Lipscomb (1988) navode da u predškolskoj dobi tjelesnu i instrumentalnu agresiju postupno zamjenjuju verbalna i osvetnička agresija. Eron i sur. (1983) navode da procjene djece od prvog do petog razreda osnovne škole pokazuju sveukupni porast agresije s dobi (prema Vasta, Haith i Miller, 1997). Iako se pojedinačni slučaj ozbiljnijeg zlostavljanja pod odre enim okolnostima može smatrati nasilništvom, gore navedena definicija ističe negativne postupke koji se izvode “opetovano i trajno”. Na taj način se isključuju povremeni negativni postupci usmjereni protiv jednog učenik

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]